
(...) tylko w naszych czasach tak się o miłości nie ...
(...) tylko w naszych czasach tak się o miłości nie mówi.
Przebaczył mi, pewnie dlatego, że ludzie nieszczęśliwi często nie potrafią poradzić sobie ze swoim cierpieniem w samotności.
Kiedy już o czymś wiesz,
nie sposób pozbyć się tej wiedzy.
Cierpliwość. Pomalowałam ją na szaro i powiesiłam wśród czarnych chmur. Nadzieję pomalowałam na żółto, jak słońce, które mogliśmy oglądać przez kilka krótkich, porannych godzin.
W ostatecznym
rozrachunku słowa to tylko wiatr.
Pragniemy stabilizacji, a marzymy o szaleństwie i życiu chwilą. Kiedy mamy jedno, tęsknimy za drugim. Gdy mamy to drugie, tęsknimy za pierwszym. Zawsze niespełnieni, zawsze rozdarci, zawsze nieszczęśliwi i potwornie marudni.
Jednak od owej chwili wiem, iż żadna wina nie jest zapomniana, dopóki pamięta ją sumienie.
Nie ma na świecie rzeczy, której by człowiek potrzebował bardziej niż życia. Dlatego ludzie tak często je marnują. Bo to, co mają zawsze pod ręką, najchętniej zaniedbują.
Śmierć jest tajemnicą, a pogrzeb - sekretem.
Praca starca funta kłaków warta, lecz głupi ten, co nią pogardza.
Siłę i piękno miłości mierzy się tym, na jak długo pozostaną w naszej pamięci.