Ten kocha naprawdę, kto nie wie, dlaczego kocha.

 Życie w samotności to według mnie najgorsze, co może spotkać człowieka. Mimo tych wszystkich kryzysów, cichych dni, nieustannego dostosowywania się, lęku przed rozłąką, życia pełnego zmartwień i udręki, nie wiem,
czy życie byłoby dla mnie coś warte.

 Panie, pomóż mi, bo Twój ocean jest taki wielki, a moja łódka taka mała.

 Wczesny ranek. Wyruszyć o świcie.
Podróżować dookoła, wyprzedzając
słońce, ukraść mu cały dzień. Robić tak
bez końca i nie starzeć się ani o dzień.

 Jak możesz nie wiedzieć gdzie
jest serce? Tyle ich przecież złamałaś.

 To tak jakby trafić do nieba bez potrzeby umierania.

 Przemijanie, śmiertelność, upływ - te rzeczy, które wydają się tak bezlitosne. Ale pamiętaj, że są ostatecznością. Bez nich wszystko byłoby niekończącym się stojakiem.

 Kelner odszedł, powłócząc nogami i duszą.

 Wszystko ci, bracie, pójdzie jak należy,
Żyć się nauczysz, gdy w siebie uwierzysz.

 Nie warto się zabijać dla przedmiotów, które kiedyś będą śmieszyć nasze dzieci.

 To daję wielką przewagę - nie pić wśród tych, co dużo piją.