Lojalność oparta na strachu i brutalności jest bardzo krucha.

 Nie zastanawiaj się nad problemem, myśl o rozwiązaniu.

 Głęboko w jego umyśle toczy się wojna - wojna którą przegrywa.

 Zakochujemy się w projekcji własnych marzeń.

 Nie był ideałem, ale dla niej był idealny.

 Człowiek nigdy nie jest tak bardzo sam, jak kiedy jest sam z sobą. Wówczas jest mu najgorzej, bo jest pomieszany sam w sobie, przekreślony. Kiedy jest sam, jest dwóm: temu, kim jest, i temu, kim nie jest.

 Nawet listy miłosne króla pisali inni.

 Często kocha się "z przerwami". To znaczy czasem jest tak, że aż brzuch boli i oczy pieką, a czasem jest tak, "że można wytrzymać" i w ogóle myśli się mocno o czym innym.

 Może tak przywykliśmy do kieratu, że ta odrobina wolności wytrąca nas z równowagi?

 Wojownikowi światła nie wystarcza, że akceptuje to, czym jest. Zanurza się w własnej duszy, odkrywa, że ma odwagę, jakiej nie podejrzewał, zdolność do walki i cierpienia, których by nigdy nie oczekiwał. W końcu zrozumiał, że jest o wiele lepszy i silniejszy, niż przypuszczał.

 Proporcja to serce piękna.