A gdybym już nigdy nie musiała przebywać w ciszy, smutek ...

 Garbaty nigdy nie widzi swojego garbu.

 Są rzeczy, które albo rozumie się w lot,
nawet bez słów, albo nigdy się ich nie zrozumie.

 Bary i cmentarze pękają w szwach od niezastąpionych przyjaciół.

 Usta zamykają się wtedy, gdy mają do powiedzenia coś ważnego.

 Jeżeli kobieta nie żyje w dostatecznej mierze swoim ciałem, zacznie uważać ciało za wroga.

 Istoty ludzkie mówią jedno,
myślą drugie, a robią jeszcze co innego.

 Zawsze potrzeba dwojga ludzi.
Do tego, żeby układało się w związku.
Do tego, żeby go rozbić, i do tego, żeby później naprawić to, co się zepsuło.

 Kto nie za wiele mniema o sobie, jest kimś więcej, niż przypuszcza.

 Nienawidziłem poranków. Przypominały, że noc ma swój koniec i trzeba znowu radzić sobie z myślami.

 -Wszystko jest ulotne - mruknął w
jej włosy. - Nawet gwiazdy przemijają.