Wódka była tej nocy jak tlen. Znowu można było oddychać.

 Uderza mnie, jak dziwni potrafią być ludzie. Widujesz ich każdego dnia - wydaje ci się, że ich znasz - a potem okazuje się, że nie znasz ich wcale.

 Najpierw boisz się, że
umrzesz, potem, że przeżyjesz.

 Ileż radości może człowiekowi sprawić prymitywna prostota.

 ...prawdziwej miłości nie można się oprzeć.

 Tylko martwi wychodzą z tego bez szwanku.

 (...) jeśli chce się odnaleźć miłość, to nie można bać się jakiejkolwiek próby.

 Tak ciężko żyć w idealnej rodzinie, jeśli samemu nie jest się idealnym.

 Nie ma nic równie smutnego, jak niechciane książki. Przypominają złamane serca.

 Ślepym w miłości ciemność jest najmilsza.

 Los czasem rozdziela bliskich sobie ludzi, żeby uświadomić im, ile dla siebie znaczą.