Wódka była tej nocy jak tlen. Znowu można było oddychać.

 Jestem chora na wieczny niedosyt miłości. Nie chcę pokarmu, chcę zjadać miłość.

 Pójdę z Tobą, chyba
że mnie na łańcuch wezmą.

 Skoro Bóg tak rozumnie prowadzi owce, poprowadzi też człowieka.

 Łagodne słowo kości łamie, a twarde - gniew wzbudza!

 Na dnie morza widziałem
leżące słowa, tysiące słów,
wraki zdań, pytania i odpowiedzi,
które nigdy nie dotarły do celu.

 Wybieraj wojny. Angażuj się tylko w te, które możesz wygrać.

 Możemy mierzyć czas, ale nie możemy go zatrzymać. Możemy kochać kogoś, ale nie możemy go przekonać, aby nas również kochał. Czas i miłość, o to w życiu chodzi.

 Wszyscy mamy swoje kryjówki i musimy akceptować dziwactwa u ludzi, których kochamy.

 Bo podobno w tych snach są pociągi, a
w nich pełno wolnych miejsc, i są okręty, które chcą nas zabrać w długi rejs.
A tutaj jest tak smutno i tak zwyczajnie.
A raczej niezwyczajnie smutno.

 Gdyby łatwo było być
dobrym, wszyscy by tacy byli.