
Kiedy jest najciemniej, wtedy błyska znowu nadzieja.
Kiedy jest najciemniej,
wtedy błyska znowu nadzieja.
Choć słowa "śmierć" i "życie" drwią z siebie nawzajem, możesz żyć tylko tym, za co gotów jesteś umierać.
Człowiek to ktoś, kto nosi
w sobie coś większego niż on sam.
Uśmiechnęła się, ale jej uśmiech nie wyszedł poza usta.
Ruszyłem w stronę domu z poczuciem, że cały świat jest pułapką, z której nie ma ucieczki.
Każda wojna niesie ze sobą ofiary.
Smutek wewnętrzny zamieniał się z wolna na jałowy cynizm i podłą gnuśność.
Kto zmaga się ze światem, zginąć musi w czasie, by żyć w wieczności.
Ona potrzebowała go tak samo, jak on potrzebował jej. Taka jest prawda o pokrewnych duszach- w końcu muszą się rozpoznać.
Dom to oglądanie księżyca
wschodzącego nad szałwią i
towarzystwo kogoś, kogo
można przywołać do okna,
żebyście obejrzeli to razem.
Dom jest tam, gdzie tańczysz
z innymi, a taniec to życie.
Jeżeli życie byłoby zbyt łatwe, przespałabyś je.