Nawet koszmary nocne stały się przewidywalną częścią mojego życia. Zaakceptowałam ...

 Myśl ta była jak mała czarna chmurka, której nie chciał rozwiać żaden wiatr.

 Trzeba będzie sporo się natrudzić i wiele ryzykować... ale przecież na tym polega życie, prawda?

 Człowiek czasem ma już dość
uciekania. Świat staje się bardzo mały,
kiedy nie masz się gdzie podziać.

 To jest śmierć - przejście od "jest" do "był".

 Niebo wciąż marzy o objęciach ziemi.

 Czasami dużo trudniej jest zostać, niż odejść.

 Wiedza nigdy niczego nie wyjaśnia, tylko komplikuje.

 Znów jestem istotą absolutnie szczęśliwą i spokojną jak śmierć.

 - Wybij sobie złe myśli z głowy - powiedział jej - Będziesz szczęśliwa.

 Poznając bez końca, bez
końca doznajemy błogosławieństwa;
wiedzieć wszystko byłoby przekleństwem.