
Wspomnienia są jak linia na piasku. Im dalej idziesz, tym ...
Wspomnienia są jak linia na piasku. Im dalej idziesz, tym jest wątlejsza i mniej widzialna. Aż wreszcie nie ma niczego, jedynie gładki piach
i czarna dziura nicości, z której wyszedłeś.
Tak czy inaczej wygrywasz
i tak czy inaczej coś przegrasz.
Rozbić jest łatwo, uświadamiam sobie. Prawdziwą sztuką jest scalić.
Życie to tylko seria zdarzeń.
Często wystarczy sekunda,
żeby całe życie człowieka
przewróciło się do góry nogami.
Góry mają swoją moc, swoją świętą tajemnicę. Czyż nie wydają się być stroną, z której Bóg spogląda na świat? A jeśli tak, czyż nie jest to piękna myśl, że nasze spojrzenia łączą się z Jego spojrzeniem, gdy patrzymy na nie z uwielbieniem?
Droga jest celem.
Jesteśmy na ziemi jak aktorzy, którzy muszą odegrać najważniejszy spektakl,
bez ani jednej próby. To życie jest próbą generalną. To normalne, że popełnia
się błędy, ale one czegoś nas uczą.
Czasami jedyne, co musisz zrobić, to
powiedzieć ludziom prawdę. I tak ci nie uwierzą.
Wiem, czego mi w tobie brakuje i nie zamierzam tego szukać u innych.
Ale kiedy rzeczywistość była beznadziejna, fantazja stawała się niemal niezbędna.