Nie suknia czyni człowieka - rzekł, przeciągając się z lubością ...

 Czasem dzwonili do siebie, wysyłali SMS-y. Obydwoje grali równocześnie w kilka gier. Gra pierwsza nosiła tytuł "Coś mi nagle wypadło". Gra druga nazywała się "Nic się nie stało". Gra trzecia to "Strasznie mam dużo pracy", a czwarta - "Może jutro się spotkamy". Sporadycznie do głosu dochodziła także gra piąta: "Bardzo za tobą tęsknię".

 Niechętnie cokolwiek przyrzekałam.
Zbyt łatwo było nie dotrzymywać słowa.

 Też nie jestem geniuszem, ale są granice niedorozwoju technicznego.

 Prosiłeś mnie, tato: Kiedy umrę, przypnij mnie do nieba.

 Historia roi się od geniuszy, którzy popsuli to, co pragnęli naprawić.

 Ciąg dalszy mojego planu ułożył
się mniej więcej tak jak większość
moich planów, czyli po mojej myśli - do chwili gdy wszystko trafił szlag.

 Potarłam oczy, żałując, że nie mogę się położyć i spać przez następne 10 lat.

 Jeśli stracisz grunt pod nogami, trudno Ci będzie powrócić do brzegu.

 Naszym przeznaczeniem jest próbować osiągnąć to, co niemożliwe, dokonać niezwykłych czynów, nie zważając na lęk. To nasz obowiązek wobec przyszłości.

 W rzeczywistości sztuka odzwierciedla widza, nie życie.