Prawdziwe wyzwanie to walka, a nie zdobycie trofeum.

 Jeśli dojdziesz do ładu z własnym
wnętrzem, wówczas to, co zewnętrzne,
samo się ułoży. Rzeczywistość pierwotna tkwi wewnątrz, a zewnętrzna jest wobec niej wtórna.

 Taka miłość, tak silna i głupia, zdarza się tylko raz.

 Złotymi drzwiami do świątyni sukcesu jest niewzruszona wytrwałość. Nie znam bowiem siły w ludzkim umyśle, która równałaby się wytrwałości.

 Bo jak się ludzie kochają, z wzajemnością, to nie mają głowy do podłości i są dobrzy.

 Cudze szczęście łatwiej zauważyć niż swoje. Wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma. Poza tym ilu ludzi, tyle szczęść. Dla jednego szczęście to wór pełen pieniędzy, dla drugiego zdrowe dzieci, a dla trzeciego to, że codziennie rano oczy otwiera.

 Tak samo trudne jak wyrzeźbienie kwiatka z kamienia, jest samo życie.

 Każdy człowiek ma jakąś rację, tylko nie każda racja wychodzi na zdrowie.

 ...ludzka niedoskonałość zostaje zrównoważona przez potęgę ludzkiej miłości.

 Musisz dostrzec cuda, żeby się działy cuda.

 Każdy jest kowalem swojego losu. Nie mogę liczyć na to, że uszczęśliwią mnie inni ludzie.