Teraz jesteś już dwiema nogami w piekle, korzystaj z tego ...

 Chodzi o to, by uchwycić nieprzemijające w tym, co przemija.

 Odwieczna tęsknota za
wędrówką. Szarpie łańcuchem
przyzwyczajeń. I znów z zimowego
snu. Budzi się we krwi dziki zew.

 Zdarza się, że przeżywamy życie na autoresponderze. Kolejne dni mijają, a my niczego nie dostrzegamy. Aż nagle, jakby jakiś zewnętrzny bodziec nagle nas obudził, dostrzegamy, ile piękna i radości było dookoła nas, a my tego nie widzieliśmy.

 Widzieliście go? Rycerz chędożony! Herbowy! Trzy lwy w tarczy! Dwa srają, a trzeci warczy!

 Wielu, którzy żyją, zasługuje na śmierć. Wielu, którzy umierają, zasługuje na życie. Czy potrafisz im to dać, Frodo? Więc nie bądź tak chętny do wymierzania śmierci w sądzie. Nawet najmądrzejsi nie mogą przewidzieć wszystkiego.

 Życie to taka trochę za krótka kołdra.

 Nie na zawsze przykuci jesteśmy
do kręgów świata, poza nimi zaś istnieje coś więcej niż wspomnienie.

 Nie ma piękna, jeśli w nim leży krzywda człowieka. Nie ma prawdy, która tę krzywdę pomija. Nie ma dobra, które na nią pozwala.

 Książki nie dają odpowiedzi, nawet te najmądrzejsze, ale pomagają stawiać pytania.

 Uśmiechnęła się, ale jej uśmiech nie wyszedł poza usta.