[...] zaufanie, którym obdarzają cię inni, jest zaszczytem.

 Stanę się zgorzkniały i stracę zaufanie do ludzi, bo zawiódł mnie jeden człowiek.

 Stałam się samotną wyspą.
Spustoszoną wojną ziemią, na której nic
nie rośnie i gdzie horyzont jest nagi. Tak to ja.

 Tworzę i niszczę,

przeważnie jednak to drugie.

 Naprawienie złych rzeczy w życiu wymaga
zwykle czasu, ale ostatecznie się to udaje.

 ...człowiek jest w stanie wiele znieść, jeżeli musi.

 Tam podróży miłosnej szranki,Gdzie swej kochanek dobiegł kochanki,To wiedzą starce i dzieci.

 - Nadal śni ci się,
że dręczysz zwierzęta?
- Nie, doktorze, śni mi się,
że dręczę pana.

 Ale nie można oddawać serca dzikim stworzeniom: im bardziej się je kocha, tym silniejsze się stają. Mają siłę, żeby uciec do lasu. Albo polecieć na drzewo.
A wreszcie wzlatują pod niebo. I tak to
się kończy, panie Bell. Jeżeli pokocha
pan dzikie stworzenie, już zawsze
będzie się pan wpatrywał w niebo

 Czasami najmilej widziane zdarzenia to te, których się nie spodziewamy.

 Odetnę sznurki marionetkom.