[...] zaufanie, którym obdarzają cię inni, jest zaszczytem.

 Wciąż jest piękna, ale wyssałem z niej życie.

 Doszłam do wniosku, że w życiu nie ma żadnych ustalonych zasad. Robisz to, co musisz, żeby przetrwać. Jeśli to oznacza ucieczkę od miłości twojego życia, żeby zachować zdrowie psychiczne, to tak robisz. Jeśli to oznacza złamanie czyjegoś serca, żeby nie złamało się twoje, robisz to. Życie jest skomplikowane - zbyt bardzo, żeby były rzeczy pewne. Wszyscy jesteśmy rozbici. Podnieś osobę, potrząśnij nią i usłyszysz grzechot ich rozbitych kawałków. Kawałków, które rozbili nasi ojcowie, nasze matki, nasi przyjaciele, znajomi albo ukochani.

 Znakomitość jednostki zależy przede wszystkim od cezur, które potrafi przeciąć, od odnowy, której zdoła dokonać, niwecząc dzieło przeszłości, jakie w sobie nosi.

 To o czym marzysz, ziści się, ale jeśli nie będziesz uważać, pozostaniesz ślepa, aż będzie za późno.

 ...może był to jedyny człowiek, któremu rzeczywiście wierzył bodaj także z powodu pewnej wygody psychicznej - podejrzliwość
w stosunku do wszystkich jest męcząca, trzeba komuś ufać, bo trzeba przy kimś odpocząć.

 Z czego umarłem? nie mów, że z rozpaczy.

 Każdy ma prawo dokonywać wyboru. Tylko niektórzy mają odwagę wprowadzić go w życie.

 Czyste sumienie to na
ogół symptom kiepskiej pamięci.

 Lekcja 18: Jeżeli zamknąłeś już za sobą drzwi przeszłości, nie zaglądaj przez dziurkę od klucza, bo możesz przegapić fakt, że otwierają się przed Tobą następne, które dadzą Ci więcej szczęścia niż te, które właśnie zatrzasnąłeś.

z książki Bóg nigdy nie mruga. 

 Trudno jest odmówić czegoś dziewczynce z plecami poznaczonymi czerwonymi pręgami.