Strach ma swój zapach. Drapieżnik go wyczuje.

 Mędrzec w sobie odkrywa przyczynę własnych przywar. Głupiec oskarża o nie innych.

 - Kici, kici koteczku - powiedział wiedźmin. Kot nieruchomiejąc spojrzał na niego złowrogo, położył uszy i zasyczał, obnażając kiełki.
Wiem - Geralt kiwnął głową. -
Ja ciebie też nie lubię.
Żartowałem tylko.

 Jestem zbyt nieszczęśliwa, żeby płakać.

 Być zwyciężonym i nie ulec - to zwycięstwo!

 Ale może powinniśmy
kochać to, czego nie umiemy pojąć.

 Nic nie jest zupełną prawdą.

 Kiedy słabną konie, wilki zaczynają atakować sanie.

 Kochać kogoś, to przede wszystkim pozwalać mu na to, żeby był, jaki jest.

 W pewnym wieku życie staje się przede wszystkim kwestią zarządzania.

 Nienawiść do ludzi jest potwornie męcząca.