
Strach ma swój zapach. Drapieżnik go wyczuje.
Strach ma swój zapach. Drapieżnik go wyczuje.
Odwieczna tęsknota za
wędrówką. Szarpie łańcuchem
przyzwyczajeń. I znów z zimowego
snu. Budzi się we krwi dziki zew.
Normalność jest czasami nudna.
Nie musiałbym widywać tych, których bardziej interesuje życie kogoś innego niż swoje. Ludzi, którzy są tak wścibscy, że byliby w stanie zrobić wszystko, żeby dowiedzieć się czegokolwiek o drugiej osobie. Oczywiście czegoś złego, dzięki czemu złudnie poczują, że są lepsi od innych, że ich życie wcale nie jest takie złe.
Trudno zaplanować coś na
przyszłość, kiedy przyszłość okazuje
się zupełnie inna od tego, co zaplanowałeś.
I byłoby to wszystko śmieszne, gdyby nie było takie smutne.
Część miłości do drugiego
człowieka: trzeba z czegoś zrezygnować. Czasem
trzeba nawet zrezygnować
z niego samego.
Czasem, żeby zdobyć coś, czego pragniesz, musisz wykonać skok w ciemno.
To jest niestety niezaprzeczalna prawda, że zdrowy rozsadek cierpi tam, gdzie do gry wkracza miłość.
Przeszłość jest prologiem. Przyszłość jest nieodgadniona. Żyje się teraz, w momencie, który określa się jako teraźniejszość. A teraźniejszość jest jedynym istniejącym wymiarem czasu.
(...) jesteś zawsze czymś więcej niż sądzisz na swój temat!