Życie w samotności to według mnie najgorsze, co może spotkać człowieka. Mimo tych wszystkich kryzysów, cichych dni, nieustannego dostosowywania się, lęku przed rozłąką, życia pełnego zmartwień i udręki, nie wiem,
czy życie byłoby dla mnie coś warte.
Bo zło zewnętrzne jest uwolnionym złem wewnętrznym.
Jesteśmy niewolnikami miłości i to, kto zostanie nam przydzielony do kochania, to loteria.
Ciemność otulała go płaszczem z materii, której na imię było wolność i niebezpieczeństwo.
Nie ma to jak umrzeć, by zrozumieć, jak żyć.
Ciemność nie jest problemem. Problemem jest samotność w ciemności.
Kiedy zdradzisz komuś tajemnice, żenującą czy nie, coś zaczyna was łączyć. Ta osoba znaczy dla Ciebie więcej tylko dlatego, że wie.
Zdolność do szybkiego radzenia sobie z traumami charakteryzuje ludzi o niskim poziomie inteligencji.
Staraj się tylko pamiętać, co cię uszczęśliwia, dobrze? Nie okłamuj
samej siebie tylko dlatego, że tak jest bezpieczniej. Rzeczywistość tak nie działa.
Bieganie to najlepsze odreagowanie stresu. To uczucie, jak dostajesz kopa energii i ruszasz, żeby pokonać samego siebie. To jest najpiękniejsze. Bez względu na to, jak szybko biegniesz.
Życie jest życiem. Nawet najbiedniejsze!
