Szkoda czasu na wewnętrzny chaos.

 - Chęć uniknięcia bólu nie robi z ciebie tchórza (...). Jesteś po prostu człowiekiem.

 Czasami wolałbym żyć samotnie i umrzeć w samotności. Tak by było fair.

 To nie słowa ranią, lecz
sposób w jaki je wypowiadamy.

 (...) najprawdziwsze szczęście unosi się na powierzchni kryjącego się pod nim smutku.

 Złość uwalnia od strachu.

 To właśnie nadzieja jest naszym jedynym sprzymierzeńcem w
walce z plagami tego świata.

 Margrat zastanowiła się, jak to jest,
przez całe życie robić to, czego się nie
lubi. To jak być martwym, pomyślała, tylko
gorzej, bo jest się żywym i trzeba to znosić.

 (...) jesteś zawsze czymś więcej niż sądzisz na swój temat!

 Żadne słowa nie uniosą ciężaru prawdziwej radości.

 Czym jest człowiek, jeśli nie okruchem najmniejszej gwiazdy, przeniesionego w serce matki. Czym jest człowiek, jeśli nie kawałkiem nieba, zesłanym na ziemię, by błąkać się po niej jak cień.