Ludzie przyjmują punkt widzenia innych, jedynie dopasowując go do własnego.

 Kiedy ludzkość oduczy się zabijania, zginie i zostanie starta z powierzchni ziemi.

 Doliny piękne zostawmy szczęśliwym.

 Kiedy otwierasz książkę,
wkraczasz jakby do teatru:
najpierw jest kurtyna, odsuwasz
ją i przedstawienie się zaczyna.

 Zaręczam Ci, że wszystko jest trudne, dopóki nie stanie się proste.

 - Tęskniłem za tobą. – Jego ręce objęły mnie w pasie i przyciągnęły bliżej.
- Nie widziałeś mnie dwadzieścia cztery godziny. – Uśmiechnęłam się.
- Trzydzieści godzin. Dokładnie policzyłem. – Poczułam jego usta na szyi. Przymknęłam oczy i zaczęłam szybciej oddychać.
- Amelio, podnieca mnie sam twój oddech. Lubię go słuchać, wtedy wiem, że żyję.
- Kocham cię – powiedziałam. Odsunęłam się i spojrzałam mu w oczy. Był cudowny. Mój. Tylko mój.
- Wiem.

 Świat zmienia się cały czas. Coś tracimy, coś zyskujemy.

 Dla mnie prawdziwe życie jest zawsze in the future. Prawdziwe życie, które człowiek dostaje dopiero, jak jest już za późno i nic więcej nie ma.

 Pobieranie nauki to nie jest nic innego jak tylko ćwiczenie. O czym najwiecej myślimy, na czym najdłużej jedziemy, na tem się stajemy zbadańcami. Co ludzie uzyskują przez naukę? Stałe ćwiczenie.

 To zabawne, jakie rzeczy muszą stać się idealne, kiedy wszystko inne nagle się zawali.

 Nie możemy przewidzieć, co przyniesie jutro, ale możemy położyć na wadze to, co dzisiaj mamy w ręku. To jest niczym błyszczący kamień kroczny, który, kiedy jest używany, może przemienić zwykłe chwile w jeden ciągły, magiczny moment.