Czterdzieści lat miłości do kogoś przeobraża się w pluskiewki i ...

 ...jestem za młoda, żeby być starą, i za stara, żeby być młodą.

 Czas być może leczy, ale nie przynosi zapomnienia.

 Sam dla siebie jestem wiecznym utrapieniem, ale jakoś muszę ze sobą wytrzymać.

 Normalność nie jest kwestią statystyki.

 Pytasz, dlaczego płaczę? Nie pytaj. Popatrz w moje oczy. A jeśli zobaczysz tam siebie, po prostu odejdź.

 Są rzeczy, od których nie można uciec,
jeśli nawet odejdzie się od nich bardzo daleko.

 Smutne to czasy gdy łatwiej
rozbić atom niż pokonać przesąd.

 Zastanawiam się, co powinienem
zrobić. Chociaż to niezbyt skomplikowane.
Rzecz sprowadza się do dwóch możliwości.
Zacząć żyć lub zacząć umierać

 Życie, jeśli je szaleńczo
będziemy gonić, zamęczy nas na śmierć.

 Nie byłem zakochany - odparł książę tak samo cicho i poważnie - byłem... inaczej szczęśliwy.