
(...) nie da się poznać do końca drugiego człowieka, choćby ...
(...) nie da się poznać do końca drugiego człowieka, choćby nie wiem co.
Problem nierozwiązany trzeba podzielić na mniejsze kawałki i rozpracować po fragmencie.
Tak to rozwaga czyni nas tchórzami.
Żadne życie nie
jest zniszczone oprócz tego,
którego rozwój jest powstrzymywany.
Gaśniesz, bo wszystko ukrywasz, swoje emocje, problemy, swoją historię. Nie wiesz, kim jesteś, więc budujesz, nie czerpiąc z siebie.
Na tym świecie jednostka nie istnieje, a innego świata nie ma.
Czy ktokolwiek docenia życie, kiedy ono trwa?
Wrogowie są proszeni
o ustawienie się w kolejce.
Kiedy jesteś sam, dziwne
zachowanie przestaje być dziwne.
Wszystko, co zdarza się raz, może już się
nie przydarzyć nigdy więcej, ale to, co zdarza
się dwa razy, zdarzy się na pewno i trzeci.
W pośpiechu nie docenia się cudów.