Potknęłam się o rzeczywistość.

 Lecz ja obietnic mam dotrzymać i wiele mil przejść, zanim zasnę.

 Nienawiść, pretensje i złość to pasożyty, które żywią się sercem do czasu, aż nie pozostanie nic, czym mogłaby się pożywić miłość.

 Nie ma nic groźniejszego niż „być może".

 Dopóki starczy światła, nie zapomnę, a kiedy nastanie ciemność, też będę pamiętać.

 Podobno Bóg czuwa nad dziećmi i pijanymi.

 Nawet zepsuty zegar dwa razy
na dobę pokazuje właściwą godzinę.

 Jego umysł stał się pusty, jego marzenia zostały zmiecione przez ścianę czerni.

 Mówili o niej "pokręcona", bo nie była taka jak wszyscy.

 Wczoraj kwitło moje serce. Dziś jaśmin.

 Droga jest celem.