Nie ma ciemności mroczniejszej od wielkiego światła, które zostało zepsute.

 Nie warto się zabijać dla przedmiotów, które kiedyś będą śmieszyć nasze dzieci.

 Patrzę w jego oczy nieznające smutku i drzwi w moim sercu otwierają się z hukiem.

 Żadna z historii , jakie ludzie opowiadają o mnie, nie zmieni tego kim naprawdę jestem.

 Miłość i pogarda wzajemnie się wykluczają.

 Ludzie – o ile można ich tak nazywać – którzy otoczają nas od urodzenia, mają wpływ na nasze życie, na naszą śmiertelność. Tworzymy razem pewnego rodzaju społeczną tkankę, do której wszyscy należymy.

 Nie ma czegoś takiego jak przypadek. Cóż to bowiem jest przypadek? To tylko usprawiedliwienie tego, czego nie jesteśmy w stanie zrozumieć.

 Nie można zmienić świata, ale można go po kawałeczku poprawiać.

 Dopóki starczy światła, nie zapomnę, a kiedy nastanie ciemność, też będę pamiętać.

 Może większość ludzi woli, by dla nich myślały idee uogólnione. Ale jedynie prawda szczegółu jest prawdziwa. W rzeczywistości, jaką znamy, istniał tylko jeden człowiek, który kiedykolwiek umarł na krzyżu.

 Człowiek wie, że to miłość, kiedy chce przebywać z drugą osobą i czuje, że ta druga osoba chce tego samego.