Kiedy jestem głupi tolerują mnie, kiedy mam rację, wpadają w gniew.
Serce ma swoje racje, których rozum nie uznaje.
Łatwe jest zejście do piekieł.
Być może istnieje granica rozpaczy, jaką znieść może ludzkie serce.
Idziemy przez życie jak pociąg, pędzący w ciemności do nieznanego celu.
Skuteczność wynika z formy,a nie z treści.
Odwieczne pragnienie by zjeść całe niebo i wypić gwiazdy...
Moja przeszłość jest smutna, teraźniejszość to katastrofa, na szczęście nie mam przyszłości.
Wyspy, których nazwa brzmi "może" są wrogie dla ludzkiego życia.
Nie należy kwestionować
cudów albo skarżyć się, że nie są one
całkiem zgodne z czyimiś oczekiwaniami.
