-Więc kimże w końcu jesteś?
-Jam częścią tej siły, która wiecznie
Zła pragnąc, wiecznie czyni Dobro.

 Żyjąc, jednocześnie pielęgnujemy w sobie śmierć.

 Jakże bliski staje się człowiek człowiekowi, kiedy toną w tym samym morzu zła.

 Kiedy serce zostaje zranione, podejmuje własne decyzje.

 Pracować nad sobą trzeba do końca życia, bo zawsze jeszcze można coś poprawić.

 Tak, człowiek jest śmiertelny, ale to jeszcze pół biedy. Najgorsze, że to, iż jest śmiertelny, okazuje się niespodziewanie, w tym właśnie sęk!

 Wiadomo, że w bezsensownych sytuacjach ustępuje zawsze mądrzejszy.

 Wszystko, co wydarzy się jutro przeżyliśmy już dziś.

 Miłość to latarnia, która prowadzi nas przez życie.

 W jej sercu i umyśle było zbyt dużo
kogoś innego, żeby zostało miejsce dla mnie.