Rozkosz nie uznaje żadnych kajdan; jest największa, gdy zrywa je ...

 Wszystko się zmienia w moim
życiu, a świat pozostaje taki sam.

 Każda z nas jest tworem miliona chwil, tysięcy stanów umysłu i ducha.

 Przez cały czas próbowałam być kimś innym, niż byłam, bo sama siebie nienawidziłam.

 Trzeba wszystko uporządkować. Musisz
się zdecydować, czego chcesz się trzymać.
Musisz wiedzieć, co trwa, a co przeminęło.
I czasami ustalić, czego nigdy nie było.
I musisz sobie pewne rzeczy odpuścić.

 Każdy musi zasłużyć na swe oświecenie.

 Mam nadzieję- mówi cicho
- że znów cię poznam. Jeśli tego chcesz, oczywiście. Jest wokół ciebie mgła, którą pragnę rozwiać.

 Margrat zastanowiła się, jak to jest,
przez całe życie robić to, czego się nie
lubi. To jak być martwym, pomyślała, tylko
gorzej, bo jest się żywym i trzeba to znosić.

 Całe piękno gwiazd jest niczym, kiedy życie na ziemi jest tak podłe.

 Wspomnienia są jak linia na piasku. Im dalej idziesz, tym jest wątlejsza i mniej widzialna. Aż wreszcie nie ma niczego, jedynie gładki piach
i czarna dziura nicości, z której wyszedłeś.

 Jesteśmy marionetkami tańczącymi
na sznurkach tych, którzy żyli przed nami,
a pewnego dnia nasze dzieci przejmą po
nas sznurki i będą tańczyły zamiast nas.