Zniosę każdy cios przeznaczenia.
Bezsilność, łzy, strach i ból.
Tylko bądź obok, przyjacielu.
Po prostu przy mnie stój.
W świecie dwuznaczności taka
pewność uczuć przychodzi tylko raz. Nie powtórzy się, choćbyś żyła nie wiem jak długo.
Ciało nadal było słabe i sponiewierane , ale mrok w duszy trochę mniej gęsty.
A kto powiedział, że życie jest łatwe? Jak o coś walczysz, to potem bardziej to szanujesz. A jak wszystko masz podane na tacy, to potem nawet nie zauważasz, że to masz.
Cierpienie pozostawiło po sobie osad smutku i przygnębienia.
Lojalność oparta na strachu i brutalności jest bardzo krucha.
Przychodzą nam do głowy różne pomysły. Na ogół niestety żałosne.
Poezja to choroba świata, gorączka rzeczywistości.
Związki to sznury. Miłość to pętla.
Nawet w stuprocentowym ideale można znaleźć rysę.
