Nie wolno budować życia na kłamstwie tylko dlatego, że chce się wierzyć w to, a nie w co innego.
Pisarz powinien obserwować, obserwować i obserwować, a ocenę odłożyć na jak najpóźniej.
Gdy popatrzyłem na krajobraz, zdałem sobie sprawę, że on jest piękny. Ale jest pusty dlatego, że jest pusty w głębi siebie.
Jestem w sobie, reszta to fikcja.
O pewnych sprawach człowiek nie ma siły myśleć.
Może po śmierci rodziców ludzie nagle się starzeją.
Ból przynosił jej ukojenie.
Właśnie to się robi, gdy się kogoś kocha: walczy się o niego i goni się go, kiedy się wie, że nas potrzebuje. Pomaga mu się toczyć walkę z samym sobą i nigdy nie zostawia, nawet jeśli sam już spisał się na straty.
Czas ucieka, wieczność czeka.
Własnego życia nie da się opowiedzieć, można je tylko obnażyć.
