
Lubimy towarzystwo, ale nie możemy znieść ludzi cały czas koło ...
Lubimy towarzystwo, ale nie możemy znieść
ludzi cały czas koło siebie. Więc gdzieś się gubimy, potem wracamy i znów znikamy w diabły.
Miłość nie zatrzyma się przed niczym.
Szczęście jest zawsze głośniejsze niż smutek.
Nie należy do nas decydować o tym, co mamy zrobić ze światłem, które dostaliśmy. To jest nasze wyzwanie, jak ten czas wykorzystamy.
Pokrewne dusze zawsze
potrafią znaleźć do siebie drogę.
Czasem nie trzeba słów, by wiedzieć, że coś się zmieniło.
Gdy się modlimy, Bóg patrzy na nasze serca, a nie na formę naszych słów.
Wódka była tej nocy jak tlen. Znowu można było oddychać.
Wszystko jest prawdą ukrytą w zręcznych słowach.
Nie uśmiechała się, nie znała smaku uśmiechów.
Kiedy człowiek dorasta traci też
przyjaciół- jeśli ma szczęście to tylko
tych niewłaściwych, którzy może nie są tak
dobrzy, jak się o nich kiedyś myślało. Jeśli
masz szczęście, to uda się utrzymać tych,
którzy są prawdziwymi przyjaciółmi, tych,
którzy zawsze przy tobie trwali... Nawet
jeśli tobie się wydawało, że nie trwają.
Bo tacy przyjaciele są cenniejsi od
wszelkich diademów świata.