Poczułem, że piękna nie należy przeżywać, że pięknem należy żyć. ...

 Może kiedy nie ma się do kogo wracać,
łatwiej jest znieść,że świat idzie z dymem.

 Myślę, że czas na ewakuację. Powoli, spokojnie i, och, najlepiej wczoraj.

 Niektóre rzeczy po prostu się zdarzają. Wbrew intencją.

 Czasami coś musi się zmienić, ponieważ nie może już dłużej zostać takie samo.

 Stanowisz jego nagrodę, jego małą
cząstkę nieba po tygodniu niekończącej się pracy.

 Piękno to tylko słaby podmuch wobec wichrów rzeczywistości.

 Niestety, ludzie wierzą
w Boga, a nie słuchają jego słów.

 To paskudne uczucie odkryć,
że tkwi się w czymś po uszy,
choć człowiek myślał, że
zaledwie brodzi po kolana.

 Nie możesz poświęcić swego życia dla innych.
Musisz robić to, co jest dobre dla Ciebie, nawet jeśli w ten sposób zranisz część bliskich Ci osób.

 Lecz ja jestem człowiekiem poważnym. Tak. Nie mam czasu na marzenia.