Jedynym prawdziwym przewodnikiem jest serce.

 Niekiedy spotykamy ludzi zupełnie nam obcych, którymi zaczynamy się interesować od pierwszego wejrzenia, jakoś raptownie, znienacka, za nim choć słowem się do nich odezwiemy.

 Szkoda siebie na nieaktualne cierpienia.

 Masz wrogów? To dobrze. To znaczy,
że broniłeś czegoś w ciągu swojego życia.

 Wyobrażam sobie nasze wspólne kiedyś, nasze wspólne zawsze.

 Ludzie mają jednak coś,
czego im szczerze zazdroszczę.
Mają dość rozumu, by umierać.

 W sercu ludzi najbardziej nieczułych są struny, które lada dotyk porusza.

 Ludzie są jak liście, którymi wiatr ciska;
gdy rzuci je na trawnik, leżą na trawniku,
a gdy rzuci w błoto - leżą w błocie.

 Tak zasypiamy - jego wargi na mojej szyi, moje serce w jego dłoni.

 Miała blond włosy i usmiech, który zdawał się nigdy nie znikać.

 Za to najbardziej lubię wiosnę: słabnie poczucie dręczącej bezsilności. I jest mniej pokus...