I tak się właśnie kończy świat. Nie hukiem ale skomleniem.

 Przyszłość nie jest ustalona raz na zawsze, to my decydujemy, co się wydarzy.

 To była gra. Pielęgniarki to wróg, a my byliśmy żołnierzami ruchu oporu.

 Może tak przywykliśmy do kieratu, że ta odrobina wolności wytrąca nas z równowagi?

 Jedyne, na co możemy liczyć, to zmiana.

 Gdyby głupota zawsze była brzydka...

 Miłość to dwie samotności, które spotykają się i nawzajem wspierają.

 Człowiek czuje, że musi coś zrobić dla podtrzymania się na duchu.

 Nie bój się cieni. One świadczą o tym, że gdzieś znajduje się światło.

 No i zaczynam marzyć, a jak się rozmarzę - to po prostu wychodzę za mąż za chińskiego księcia...

 Ktoś z zewnątrz musi przyjść i podać mi rękę, by wyprowadzić mnie z moich ciemności.