Oświecać trzeba nawet tych, którzy wolą siedzieć w ciemnościach.

 Paryż to miasto, gdzie najłatwiej spędzić czas nic nie robiąc.

 Jedyną rzeczą, która
umożliwia życie, jest ciągła i nieznośna
niepewność, niewiedza, co zdarzy się dalej.

 Książki są lustrem, a widzimy w nich tylko to, co już w sobie mamy.

 Może to, czego człowiek
pragnie najbardziej, to nie tyle
być kochanym, ile rozumianym.

 Najpotężniejsi ludzie często pozostają na drugim planie.

 W ogóle niech mi będzie wolno
poradzić pani, Małgorzato, niech się
pani nigdy niczego nie boi. To rozsądne.

 Człowiek niezadowolony ze swego losu jest kandydatem na alkoholiku lub samobójcę.

 Mam tak wiele, a uczucie do niej pochłania wszystko; mam tak wiele,
a bez niej wszystko staje się niczym.

 Najgorsze są noce, gdy dzielność śpi, a ja się budzę...

 Jak mam o tobie zapomnieć?
Jesteś częścią mnie. Żeby cię
zapomnieć, musiałabym
zapomnieć o sobie.