
To właśnie wtedy, kiedy jesteśmy najbardziej sami, potrafimy przyjąć samotność ...
To właśnie wtedy, kiedy jesteśmy najbardziej sami, potrafimy przyjąć samotność drugiego człowieka.
Lek zapukał do drzwi. I wiara otworzyła je i nic za drzwiami nie było.
Za tym światem istnieje świat cienia, z którego mogę czerpać moc.
Czy imię mówi cokolwiek o człowieku?
Jest tylko kwestią przypadku. A czy przypadek może decydować o tym, kim jesteśmy?
Udawanie normalnej jest łatwiejsze, niż bycie normalną.
Samotność jest jak ogród w którym dusza usycha, a kwiaty przestają pachnieć.
Zawsze jest nadzieja - dość nadziei, by zrównoważyć naszą rozpacz. Inaczej bylibyśmy straceni.
...nawet jeśli wszystko jest stracone i przepadło na zawsze, pozostaje tęsknota.
Naprawienie złych rzeczy w życiu wymaga
zwykle czasu, ale ostatecznie się to udaje.
Przebaczenie jest czymś strasznym, Calley. Boli winnych bardziej niż nienawiść.
Dziewczyny! Nawet w rozpaczy, nawet w samotności kogoś trzeba pokochać, choćby tylko siebie!