To właśnie wtedy, kiedy jesteśmy najbardziej sami, potrafimy przyjąć samotność ...

 (...) samotnym ludziom ciężko się patrzy na piękne widoki.

 Zawsze w drodze, zawsze na szlaku.

 Nic tak nie łączy ludzi jak rozpacz. Nic tak nie zbliża nas do siebie jak smutek.

 To jest niestety niezaprzeczalna prawda, że zdrowy rozsadek cierpi tam, gdzie do gry wkracza miłość.

 Ludzie szczęśliwi stają się
samowystarczalni, oddychają innym
powietrzem i podlegają innym siłom grawitacji.

 Sukces to urzeczywistnienie marzeń młodości.

 Wieloletnia przyjaźń także jest
miłością - i to pełniejszą niż każda inna.

 Destrukcja jest formą tworzenia.

 Najniewinniej wyglądająca
osoba może mieć najczarniejsze serce.

 Nigdy nie powinniśmy oszczędzać sobie potencjalnego bólu.