Trzeba wciąż żywić nadzieję jakąś, wbrew sobie - sobą żywić ...

 Bo zawsze mamy w życiu to, czego się nie baliśmy.

 Sztuka dawania podarunku polega na tym, aby ofiarować coś, czego nie można kupić w żadnym sklepie.

 Gdy bieda włazi drzwiami, miłość wlatuje oknem.

 Niestety, w środku nocy trudno być optymistą.

 Nie, to nie jest tak, że umieramy za jednym razem, umieramy o siebie kawałek po kawałku, każdego dnia jesteśmy mniej sobą i więcej - kimś innym.

 Nigdzie nie jesteśmy bardziej samotni,
niż leżąc w łóżku, z naszymi tajemnicami
i wewnętrznym głosem, którym żegnamy
lub przeklinamy mijający dzień.

 Czasem dorośli są jak dzieci. A dzieci za szybko dorastają.

 Cudze nieszczęścia pomagają ukoić własne cierpienie.

 Życie należy do żywych, bez względu na to, jak bardzo tęsknimy za tymi, którzy odeszli.

 Westchnij serce moje, ale nie pęknij (...) ten, kogo kochasz, jest obojętny.