Wszyscy jesteśmy daleko od domu. Zaszliśmy zbyt daleko.

 Nie można zmienić świata, ale można go po kawałeczku poprawiać.

 Przejdzie. Wszystko przechodzi. Nie
ma gorszego snu jak życie i też przechodzi.

 Kiedy własna rodzina najprawdopodobniej cię nie kocha, trudno pokochać drugiego człowieka.

 Zakochany człowiek staje się samolubny i zaślepiony.

 Zawsze mówiłaś, że najdłuższa podróż zaczyna się od jednego kroku.

 Czy udało mi się zasadzić chociaż jedną roślinkę radości na pustyni twojej samotności?

 Każda wojna niesie ze sobą ofiary.

 W ciągu tych nielicznych dni dałeś
mi prawdziwą wieczność i za to dziękuję.

 Zanim ruszysz naprzód, musisz spojrzeć wstecz.

 Co jakiś czas, absolutnie mimowolnie, ktoś uczy nas czegoś o nas samych.