Jakież dziwne znaczenia przybierały słowa.

 Nie potrafiłam zaufać żadnemu szczęściu, którego nie wypracowałam sobie własnymi rękoma.

 Nieważne jest miejsce, ale człowiek. Zrób coś ze sobą nie z miejscem

 Może właśnie przede wszystkim dlatego płakałam: bo przetrwałam.

 Człowiek zawsze w końcu dociera do punktu, w którym rzeczy nie można dłużej odkładać na później, nie można być słabym przez jeszcze jeden dzień i obiecywać sobie, że jutro zacznie się inne życie.

 Teraz żyłem już w świecie, w którym umarli tańczą.

 Każdy akt dobra w życiu jest szansą by Cię wzmocnić duchowo.

 Czy wiesz, że samotność to w przekonaniu ludzi najgorszy rodzaj cierpienia?

 Zawsze nam mówiono: „Uważaj czego sobie życzysz, bo to może się spełnić.”.

 Tak zasypiamy - jego wargi na mojej szyi, moje serce w jego dłoni.

 Najpierw zapomniałam, jak brzmiał
jej głos, potem zamazywał się wyraz
twarzy, stopniowo zanikały także: zapach jej rozczochranych włosów,delikatny dotyk i śmiech.