Ludzie boją się tego czego nie rozumieją. A tego czego ...

 Miałam ochotę wymachiwać
rękami i wrzeszczeć: Mam siedemnaście
lat! Nie mogę uratować świata. Nie
umiem nawet równolegle parkować.

 Niebezpiecznie prosić powódź, by ugasiła pożar.

 Trudno ocenić piękno świata, kiedy się wątpi w samą jego wartość.

 Ludzie zazwyczaj dostają mniej
dobrego, niż na to zasługują, i
więcej złego, niż potrafią znieść.

 (...) jeśli ciało ludzkie podziurawić kulami, traci ono całą swą tajemniczość.

 Cztery etapy smutku. Pierwszy to szok.
Potem przyszło zaprzeczenie. To trwało aż do dzisiejszego ranka. Dziś ruszamy do następnego etapu. Gniew. Kiedy nadejdzie pogodzenie się?

 Podobno Bóg czuwa nad dziećmi i pijanymi.

 Minuta pojednania więcej
znaczy niż całe życie przyjaźni.

 ...nigdy nie wiadomo, ile większego niefartu oszczędził człowiekowi jego pech.

 Życie nie zawsze jest bajką.