Teraz zwinęła się niczym zmęczony wąż, który odpoczywa.

 Poczułem, że piękna nie należy
przeżywać, że pięknem należy żyć.
Piękno musi być jak powietrze -
potrzebne i nieuświadamialne, póki jest.

 W ludziach cenię tylko
odwagę, całą resztę można udawać.

 ...skąd miałbym wiedzieć, że cię kocham, jeżeli nie wiem, co to miłość?

 Przetrwać da się
wszystko, oprócz tego ostatniego.

 Światło zawsze jest silniejsze, kiedy musi borykać się z ciemnością. Siłę ocenia się nie po tym, jak świeci w świetle, ale jak rozświetla ciemność.

 Straszliwa samotność znalazła ujście w gorących łzach...

 Nie ma nic bardziej przerażającego niż myśl, że możemy zrobić coś, czego wszyscy dookoła uważają za niemożliwe. Przekroczyć granicę niedoścignioności. Dotrzeć tam, gdzie nikt nie dotarł. Takie myśli sprawiają, że odkrywamy nowe horyzonty, takie myśli dają nam nieograniczoną wolność. I przerażają nas, bo pokazują, jak wielcy jesteśmy właściwie, jak wielki jest nasz potencjał.

 Trzeba wszystko uporządkować. Musisz
się zdecydować, czego chcesz się trzymać.
Musisz wiedzieć, co trwa, a co przeminęło.
I czasami ustalić, czego nigdy nie było.
I musisz sobie pewne rzeczy odpuścić.

 Lepszy jeden rozumny czytelnik
z prawdziwą literaturą w ręce, niż dziesiątki tysięcy jamochłonów z papierem toaletowym w garści.

 (...) często człowiek sobie nie zdaje sprawy, co go najbardziej interesuje, dopóki nie zacznie mówić o czymś innym, mniej interesującym.