Bumerang, który wraca, nie jest tym, który rzuciłam.

 Dlaczego tak bardzo boimy się w otwarty sposób mówić o uczuciach? Nie zdradzamy, co nas boli. Nawet przed tymi, których kochamy. A przecież chyba zależy nam na sobie? Zapominamy, że słowa nie służą tylko temu, by ranić. Są po to, by nas jeszcze bardziej do siebie zbliżać. By pomóc rozwiązać konflikty i nieporozumienia. Często zasypiamy przytuleni do niedopowiedzeń. Nie dbamy o to, by rozplątać negatywne emocje. Brak czasu, brak ochoty, brak zrozumienia. Czy to ma sens? Żadnego. 

 Serce i potok ostrzegać daremnie.

 Gdzieś musi być granica błędów
do popełnienia przez jedną osobę.

 A ja byłam gotowa mu
wybaczyć. Gotowa zrobić wszystko,
byle przeczołgać się z powrotem
przez czas i przestrzeń i cały równoległy wymiar egzystencji,
żeby tylko znów być z nim.

 Nie zawsze trzeba szczęścia w świecie szukać. Nieraz nie wie się, że ono czeka tu, na miejscu, na ciebie.

 Kiedy szczęście do ciebie zawita, pozwól mu usiąść.

 Fałszywa nadzieja - odparła. - Cóż, przypuszczam, że to lepsze niż brak nadziei.

 Dla introwertyka ważna jest jakość rozmów,
dlatego starannie dobiera sobie rozmówców.
Jeśli jesteś przyjacielem introwertyka, doceń to.

 Nigdy nie widzimy błędów, które popełniamy, choć inni widzą je z daleka. Nie zdajemy sobie sprawy, jak nieumyślnie ranimy innych.

 Świat jest brudny, a im dłużej się człowiek na nim obraca, tym bardziej nasiąka tym brudem.