[...] zaufanie, którym obdarzają cię inni, jest zaszczytem.

 Może wejdziesz do łóżka. Porozmawiamy.

 Jest widok bardziej niezmierzony
niż morze - niebo. Jest widok jeszcze
bardziej niezmierzony niż niebo
- wnętrze duszy ludzkiej.

 Najpierw zapomniałam, jak brzmiał
jej głos, potem zamazywał się wyraz
twarzy, stopniowo zanikały także: zapach jej rozczochranych włosów,delikatny dotyk i śmiech.

 (...) nie żal mi życia. Nie chciało abym była szczęśliwa.

 Ten kto nie szanuje i nie ceni swej przeszłości nie jest godzien szacunku teraźniejszości ani prawa do przyszłości.

 Myślę, że byłbym najgorszym z możliwych psychiatrów, gdyż rozumiałbym każdego z moich pacjentów i przyznawałbym mu rację.

 Rzeczywistość puka do drzwi,
wchodzi, rozsiada się i zabija złudzenia.

 Lepiej być pewnym siebie błądząc, niż niepewnym mając rację.

 Kto ma wielkie pragnienie, nie powinien pić zachłannie.

 To zaszczyt dla mnie, że mogłem cię kochać!