[...] zaufanie, którym obdarzają cię inni, jest zaszczytem.

 Wielkie szczęście zawsze słono kosztuje. Tylko kłopoty są za darmo.

 Uprzejmość tak doskonała, że prawie nie różniąca się od lodowatej obojętności.

 Im dalej uciekasz, tym bardziej się zbliżasz.

 Serce raz złamane, już nigdy nie jest tak ufne.

 Każdy rodzaj miłości ma własną sztukę kochania.

 Kiedy własna rodzina najprawdopodobniej cię nie kocha, trudno pokochać drugiego człowieka.

 Wychodzi na to, że prawdziwym celem naszego życia jest ta podróż, odkrywanie bez końca nowych horyzontów, nieustanne oswajanie świata. To dzięki temu życie staje się tak fascynujące.

 Spada deszcz, wstaje rosa. Pomiędzy jest mgła. Pomiędzy jest wszystko, co jest.

 Złamane przyrzeczenia są jak rozbite lustra. Ranią tych, którzy się ich kurczowo trzymają
i wpatrują w popękane odbicia samych siebie.

 Tylko martwi wychodzą z tego bez szwanku.