Zaczynam tęsknić za tobą, ledwie znikniesz mi z oczu.

 Nie można zmienić świata, ale można go po kawałeczku poprawiać.

 Trzymał ją blisko, jego nieśmiertelna ze śmiertelnym sercem.

 Nadzieja bierze mnie w ramiona
i trzyma w swoich objęciach, ociera
mi łzy i mówi, że dziś, jutro, za dwa
dni wszystko będzie dobrze, a ja
jestem na tyle szalona, że
ośmielam się w to wierzyć.

 Upłynęło trochę czasu, zanim przestałem jej wszędzie wyglądać, zanim się przyzwyczaiłem, że popołudnia straciły swój kształt [...], zanim moje ciało przestało wreszcie tęsknić do jej ciała; czasami sam dostrzegałem, jak moje ramiona i nogi szukały jej we śnie [...].

 Poznanie i uznanie prawdy o sobie jest wielką próbą charakteru.

 Tak, każdemu się wydaje, że umrze,
kiedy zostaje rozdzielony z ukochaną osobą.

 Jeśli to czytasz, prawdopodobnie zostałam już pochowana w Martwym Lesie. Proszę, najdź mnie.

 Jest pan ideałem mężczyzny: nie dość że przystojny to prawie niemowa...

 Jego ciało, ta klatka, jest w każdym calu godna szacunku. Ale spoza kraty wyziera dzika bestia.

 Doczesność to wszystko, która upływa, przemija — i nic się po niej nie zostaje.