Zanim bowiem pojmiesz Wszystko, musisz zrozumieć Siebie.

 Ludzie liczą się bardziej niż mecze.

 Bogatych łuczywo kusi, śmierć koseką nad ich głowami kręci, ubogich życie rychło przepędza jak powietrze, przerzedzone ważkami.

 Ona nawet tego nie rozumie, ale naprawdę mogłabym się jej przydać.

 [...] na zalanej słońcem łące, daleko od utartych ścieżek codziennego życia.

 Piekłu niepotrzebne były
jeziora ani płomienie, żeby torturować.
Czas i samotność zupełnie wystarczały.

 Nienawiść, pretensje i złość to pasożyty, które żywią się sercem do czasu, aż nie pozostanie nic, czym mogłaby się pożywić miłość.

 Prześpię się i zapomnę; mam własne życie,
własne smutne, łachmaniarskie życie już na zawsze.

 Przestań to analizować (...) Pomyśl co chciałabyś
zrobić. Cokolwiek, na co masz ochotę w tej chwili.
A potem po prostu to zrób.

 Może zasługiwała na to, żeby o niej zapomniano.
Jednak ja nie potrafiłem o niej zapomnieć.

 Kłócenie się było lepsze niż obojętność; krzyki były lepsze niż cisza.