Zmarli nie krzywdzą. Ból zadają żywi.

 Lęk wysokości świadczy o braku zaufania do sobie, nie masz pewności, czy nie skoczysz.

 Nigdy nie będę twoim wrogiem. Nigdy.

 Czasami piorun trafia w ciebie, ale to ten, kto stoi obok, ląduje w szpitalu. Albo w kostnicy.

 Samotność nie uczy, jak byś samym, lecz jak być jedynym.

 Niebo akurat wygląda dokładnie
tak samo. Pewnie na tym polega cała tajemnica, kiedy próbuje się wrócić
do przeszłości. Trzeba spojrzeć w górę.

 Wybaczyć nie oznacza zaakceptować.

 Przekleństwo ludzkości polega więc
na tym, że dwie sprzeczne natury są ze
sobą na wieki złączone, że w otchłani dręczącego sumienia muszą toczyć tragiczne, nie kończące się boje.

 Bóg dał po to boleść, by trawiła, a lek ześle, kiedy sam zechce.

 Ironia życia leży w tym, że żyję się do przodu, a rozumie do tyłu.

 Sława jest jak niektóre nowotwory: zawsze zostawia przerzuty.