
Zawsze potrzeba dwojga ludzi. Do tego, żeby układało się w ...
Zawsze potrzeba dwojga ludzi.
Do tego, żeby układało się w związku.
Do tego, żeby go rozbić, i do tego, żeby później naprawić to, co się zepsuło.
I choć myślisz, że cały
świat leży u twoich stóp, On
może powstać i cię stratować.
Nieposkromiona ludzkość jest niczym plaga, nowotwór...
Na raj każdy musi zasłużyć sobie sam.
Zawsze trzeba skończyć, choćby nie wiem co. Taka jest zasada.
Nasze czyny nie są strzałami, które
wypuszczone znikną gdzieś w kosmosie, są raczej
bumerangami, które wrócą do nas prędzej czy później.
Co to? Tylko książki?
Ludzie, którzy nie kochają książek nigdy tego nie zrozumieją.
Można kochać kogoś bez wzajemności, dopóki jest wart uczucia. Dopóki zasługuje na miłość.
Prawdopodobnie nie zdarzyło się to pierwszy raz w historii świata.
Nie sądzę, bym wybrał się na zaślubiny, za teścia mając Jezusa Chrystusa.
Jeśli nie nakłonię niebios, poruszę piekło.