Nie można być szczęśliwym, póki się nie zrozumie, że życie ...

 Mędrzec w sobie odkrywa przyczynę własnych przywar. Głupiec oskarża o nie innych.

 Sprawiasz, że zaczynam
pragnąć tego, czego nie mogę mieć.

 - I to Cię gnębi? Że twoim zdaniem za mało się znamy?
- Nie - odrzekła. - Gnębi mnie to, że nie mam pewności, czy kiedykolwiek się dobrze poznamy.

 Miłości nie sprzedaje się na miarę.

 Podejrzliwość w stosunku do wszystkich jest męcząca, trzeba komuś ufać, bo trzeba przy kimś odpocząć.

 Można mieć wszystko, a tak na prawdę nie mieć nic.

 Kiedy widzę, co życie robi z ludźmi, to śmierć wcale nie jest taka najgorsza.

 Nie przynosimy niczego na ten świat, a już bankowo niczego nie zabieramy.

 Nie ma takiego gniewu, który by trwał wiecznie.

 Moje życie to ziemia wyschnięta od słońca i pragnienie morza.