
Nie można być szczęśliwym, póki się nie zrozumie, że życie ...
Nie można być szczęśliwym, póki
się nie zrozumie, że życie jest smutne.
Są rzeczy, których się nie wie. I tylko się wierzy.
Nie należy spatałaszyć
szans, które dostaliśmy do rąk.
Widok piękna jest zawsze bolesnym przeżyciem.
Dopóki iskierka życia tli się
w nas, powinniśmy walczyć.
Kiedy spotykasz pokrewną duszę, to
tak jakbyś wszedł do domu, w którym
już kiedyś byłeś - rozpoznajesz meble, obrazy
na ścianach, książki na półkach, zawartość
szuflad: znalazłbyś tam drogę nawet po ciemku.
Wszyscy pragniemy szczęścia i bardzo
o nie zabiegamy. Ale kiedy już przyjdzie,
zaczynamy rozglądać się trwożnie za rachunkiem,
jaki nam przyjdzie za nie zapłacić.
- Wie Pan, okropnie smutne te Pana obrazy. - A życie jest wesolutkie, co?
Nie płacz, że coś się skończyło, tylko uśmiechaj się, że ci się to przytrafiło.
Nie chcę zabijać czasu. Chcę chwytać go mocno i odciskać swój ślad na świecie.
O Boże, wybaw mnie od tych, co
czołgając się na kolanach skrywają
nóż, który chcieliby wbić w moje plecy.