Czasami masz ochotę ich ranić. Tych, którzy kochają cię za ...

 Biegnę, ale nie rozumiem
gdzie jestem ani od kogo uciekam.

 [...] odchodzimy z tego świata, kiedy brak nam już łez.

 Dwa drinki. Dwie aspiryny. I jeszcze raz.

 Boże, daj mi cierpliwość… najlepiej podwójną dawkę...

 Nie zmusisz szczęścia, żeby ci sprzyjało.

 Tu, w tym pokoju odbędziemy seminarium na temat, kto tu jest dupkiem.

 Oczywiście wiem, że trzeba za coś żyć. Ale trzeba też żyć dla czegoś.

 Ale nie można oddawać serca dzikim stworzeniom: im bardziej się je kocha, tym silniejsze się stają. Mają siłę, żeby uciec do lasu. Albo polecieć na drzewo.
A wreszcie wzlatują pod niebo. I tak to
się kończy, panie Bell. Jeżeli pokocha
pan dzikie stworzenie, już zawsze
będzie się pan wpatrywał w niebo

 Przebaczenie - powiedział na głos do swojego psa - to zrezygnowanie z mojego prawa do zranienia ciebie, ponieważ ty mnie zraniłeś.

 Każdy odpowiada za własne uczucia i nie ma prawa potępiać drugiego.