Może kiedy nie ma się do kogo wracać,
łatwiej jest znieść,że świat idzie z dymem.

 Dziwny ból łapie mnie za gardło, chociaż dobrze wiem, że taka jest kolej rzeczy: wszystko się kończy, ludzie idą dalej, bez oglądania się za siebie. Tak właśnie powinno być.

 Tak się właśnie robi, gdy kurtyna idzie w górę - mówisz to, co chce usłyszeć publiczność.

 A wszystko może się zmienić wraz z ostatnim słowem.

 Nadzieja to jak krew. Dopóki płynie w
twoich żyłach, żyjesz. Chcę mieć nadzieję.

 Za dużo wywołała emocji i uczuć niemożliwych do wyciszenia, do stłumienia.

 Cisza może zadać ból, którego nie jest w stanie spowodować nawet największy hałas.

 Ludzie liczą się bardziej niż mecze.

 To taki symbol. Mężczyźni podają sobie dłonie, my jemy czekoladę.

 Ciężka praca i wypełniony kalendarz to skuteczna ochrona przed światem.