
Najbardziej obawiam się śmierci mojej wyobraźni.
Najbardziej obawiam
się śmierci mojej wyobraźni.
Potarłam oczy, żałując, że nie mogę się położyć i spać przez następne 10 lat.
Obietnice mają wartość tylko dla tych, którzy w nie wierzą.
Ludzkie istnienie jest ulotne jak pasma mgły.
Nie ma żadnej podróży, co cie choć trochę nie zmieni.
Bo sztuka to magia, a magia nie zawsze jest biała.
Możemy robić,co na się żywnie podoba!
Śpiewać to rzecz ludzka, miauczeć to rzecz boska.
Zawsze ulega się urokowi tajemnicy. Pomimo niedorzeczności sytuacji.
Doszedłem do wniosku, że w życiu nie ma żadnych ustalonych zasad. Robisz to, co musisz, żeby przetrwać. Jeśli to oznacza ucieczkę od miłości twojego życia, żeby zachować zdrowie psychiczne, to tak robisz. Jeśli to oznacza złamanie czyjegoś serca, żeby nie złamało się twoje, robisz to. Życie jest skomplikowane - zbyt bardzo, żeby były rzeczy pewne. Wszyscy jesteśmy rozbici. Podnieś osobę, potrząśnij nią i usłyszysz grzechot ich rozbitych kawałków. Kawałków, które rozbili nasi ojcowie, nasze matki, nasi przyjaciele, znajomi albo ukochani.
Tak, każdemu się wydaje, że umrze,
kiedy zostaje rozdzielony z ukochaną osobą.