Brakowało mi sił na płacz.

 Trzeba człowieka kochać, żeby być z nim blisko.

 Kto chce szczęścia, niech nie szuka go w przyszłości, ale we wspomnieniach. Człowiek jest niewolnikiem przemijania, dlatego wszystko, co piękne, przemija i staje się wspomnieniem. Natura to nasza matka, przemijanie - naszym ojcem, a my - sierotami.

 Miłość jest jak magia. Ulegniesz jej urokowi i przepadłaś.

 - Znowu się pan kłóci?
- Z panią zawsze. Nie znam osoby, która by się ładniej oburzała.

 To dziwne, że mózg potrafi widzieć rzeczy, których serce nie potrafi zaakceptować.

 Bierz wszystko teraz - często powtarza mi Rosto - na wypadek, gdybyś jutro się nie obudziła.

 Nie da się zmienić przeszłości.
Można jedynie wyciągnąć z niej naukę.

 Na podłodze jest farba, jak wielobarwna krew.

 Za krótką chwilę pełnego szczęścia płaci się przewlekłym bólem.

 Ale kiedy rzeczywistość była beznadziejna, fantazja stawała się niemal niezbędna.