Niech nie ślubuje przebrnąć przez
ciemności nocy, kto nie widział jeszcze zmroku.

 Po prostu niektórzy już tacy
są, tak bardzo martwią się tym, co
ich czeka w zaświatach, że nie mają
czasu nauczyć się żyć na tym świecie.

 (...) w życiu i tak nie da się wszystkiego osiągnąć, bo cóż by pozostało dla innych?

 Przystosowanie jest tylko metodą, w żadnym wypadku nie celem.

 Osobiście nie spotkałem jeszcze człowieka, który nie byłby Bogiem.

 Nie czuję się wcale, (...) brak zmartwień mnie zabija.

 Nie mogłam jeść, i to nie z obawy
przed utyciem, ale dlatego że dusił mnie
ten chory, smutny świat. Wypełniał mnie
i nie pozostawiał miejsca na jedzenie.

 Usta zamykają się wtedy, gdy mają
do powiedzenia coś ważnego.

 Sercu nie potrzeba żadnych podpisów.

 Taka święta, że nawet urodą nie grzeszy.