Tymczasem mnie największą radość sprawia nie czyn, lecz poznawanie.

 Prześpię się i zapomnę; mam własne życie,
własne smutne, łachmaniarskie życie już na zawsze.

 Chwila nieuwagi, a ludzie, których znasz, zmieniają się nie do poznania.

 Ale póki serce bije w piersi, nigdy nie jest się do końca przegranym.

 Nie lubię dzielić się emocjami z obcymi- to oznaka słabości.

 „Świat jest piękny i warto walczyć o niego, ale nie jesteś już w stanie docenić tego samotny. Potrzebujesz kogoś, kto byłby w stanie docenić to razem z Tobą”.

 Nieważne, jak wysoko będziesz latał. Na końcu, w nocy, jak tylko zgaśnie gościnne światło, wrócisz do siebie samego – cichego, samotnego, pustego.

 Ocalić się dla miłości.

 Ale na uczucia nie ma rady, one są i wymykają się wszelkiej cenzurze.

 Każde odkrycie jest gwałtem na naturze.

 I Dobro, i Zło potrafią bowiem zniewolić człowieka, dopiero wybór pomiędzy nimi prowadzi do wolności.