Tymczasem mnie największą radość sprawia nie czyn, lecz poznawanie.

 W miarę posuwania się po osi czasu, szansa przeżycia spada w końcu do zera dla każdego.

 Jeśli dojdziesz do ładu z
własnym wnętrzem, wówczas to,
co zewnętrzne, samo się ułoży.
Rzeczywistość pierwotna tkwi
wewnątrz, a zewnętrzna jest
wobec niej wtórna.

 Człowiek, który nie cieszył się dobrym jedzeniem, musiał mieć jakieś braki charakteru.

 Nie można oszukiwać, jeśli nie ma zasad.

 Czuła się bardzo stara, dojrzała i
mądra, co oczywiście było najlepszym
dowodem, że była jeszcze bardzo młoda.

 Świadomość strachu może stanowić obronę, o ile cię nie poraża.

 Zło jest w nas wszystkich,
Toraku. Niektórzy z nim walczą.
Niektórzy je karmią. Tak zawsze było.

 Kwitniesz także dlatego, że ktoś to może widzieć. Ktoś może to docenić.

 Każde nasze działanie powoduje konsekwencje.Czasem niezwykle rozciągnięte w czasie .Ale zawsze.

 Czasami pływamy w nieprzelanych łzach
i możemy utonąć, jeśli je w sobie zatrzymamy.