Tymczasem mnie największą radość sprawia nie czyn, lecz poznawanie.

 Pisanie nie jest życie, myślę jednak, że czasami może stać się powrotem do życia.

 Życie jest darem wszechmogącego. Nie warto go marnować na rzeczy mało znaczące. Szczęście leży w drobnych radościach dnia codziennego, w spokoju ducha, wolności sumienia.

 W dzisiejszych czasach ludzie zbyt wiele myślą i niepotrzebnie wszystko analizują.

 Moim sposobem na życie
było trzymanie nerwów na wodzy,
dławienie w sobie emocji i ich wypieranie.

 Jeśli o nic nie prosisz, niczego nie dostaniesz. Więc proś. Czasem usłyszysz "tak", czasem "nie". Ale jeśli nawet nie zapytasz, odpowiedź zawsze brzmi "nie". Sam jej sobie udzieliłeś.

 Nadzieja to kolejny etap, z którego się wyrasta.

 Lepszy jeden rozumny czytelnik
z prawdziwą literaturą w ręce, niż dziesiątki tysięcy jamochłonów z papierem toaletowym w garści.

 - Mrok hartuje ducha, chłopczyku: albo nauczysz się z nim żyć, albo zwariujesz.

 I tak się właśnie kończy
świat. Nie hukiem ale skomleniem.

 Żyła tym, ponieważ nienawiść była jedynym powodem, dla którego jej serce jeszcze biło.