Niech inne kraje prowadzą wojny, ty, szczęśliwa Austrio, żeń się.

 ... leży to w niezmordowanej naturze istot myślących. Najkrócej mówiąc, nie mogą być wszystkie zadowolone równocześnie.

 Prawdziwa miłość oznacza, że zależy ci na szczęściu drugiego człowieka bardziej niż na własnym, bez względu na to, przed jak bolesnymi wyborami stajesz.

 Wieczność nie czyni straty niewartej do zapamiętania, a jedynie znośną.

 Być może dla świata
jesteś tylko człowiekiem, ale dla niektórych ludzi jesteś całym światem.

 Przekleństwo ludzkości polega więc
na tym, że dwie sprzeczne natury są ze
sobą na wieki złączone, że w otchłani dręczącego sumienia muszą toczyć tragiczne, nie kończące się boje.

 Boimy się tego, co najbardziej jest do nas podobne.

 Należy wszelkie sprawy osobiste zostawić za drzwiami. Ogarniać świat trzeba umysłem, nie sercem. Serce jest zawodne jak zawiłości losu, ma swoje uwarunkowania, sympatie i antypatie, wszystko więc rozstrzygać musi umysł.

 Miłość. Jest tak bliska nienawiści, że niemal nie do odróżnienia.

 Ależ fakty to jeszcze nie wszystko; przynajmniej połowa zależy od tego czy się umie faktami operować.

 Nigdy nie jest się biednym, jeśli ma się coś do kochania.