W pewnym wieku życie staje się przede wszystkim kwestią zarządzania.

 Myślę, że czas na ewakuację. Powoli, spokojnie i, och, najlepiej wczoraj.

 Ludzie, którzy tracą sens życia, mają często uczucie, że są jak odpadki zaśmiecające środowisko. Wydaje
im się, iż zajmują zbyt dużo miejsca.
I dlatego chcą być jak najmniejsi.

 Nie ma porażek, są tylko lekcje.

 Kto kłamie, ten dociera do prawdy!

 Doskonałość jest zimna i boi się zbliżenia.

 Tylko ludzie znają pojęcie pomyłki. Natura niczego takiego nie rozumie.

 Złe rzeczy z czasem mijają.

 Wczoraj trwa wiecznie.
Jutro nigdy nie nadejdzie dla ciebie.

 Naprawdę ważne - szepnąłem
na głos do siebie - są nie wielkie rzeczy, które wymyślają inni ludzie,
lecz drobiazgi, które wymyślasz sam.

 Praca jest u pewnych natur lekarstwem na każdą boleść.