W pewnym wieku życie staje się przede wszystkim kwestią zarządzania.

 (...) wiara jest potrzebna, bu otumaniać lud.

 Nie można żyć szczęśliwie na brudnopisie, trzeba wziąć czyste płótno i zacząć od nowa.

 Tak samo trudne jak wyrzeźbienie kwiatka z kamienia, jest samo życie.

 Czas jest jak rzeka, która niesie nas zawsze szybciej i dalej, niż się nam wydaje.

 Zawsze potrzeba dwojga ludzi.
Do tego, żeby układało się w związku.
Do tego, żeby go rozbić, i do tego, żeby później naprawić to, co się zepsuło.

 Tylko zwykli ludzie sądzą, że
nie można zabić kogoś, kto nie żyje.

 Gdy jest się dojrzałym, szybciej wiadomo, co jest właściwe.

 Czasem dla ludzkiego spokoju dobre wychowanie więcej znaczy niż dobre serce.

 Radość w czystej postaci nie istnieje, musi być przemieszana ze smutkiem,
tak jak prawda blisko sąsiaduje z kłamstwem, a miłość z nienawiścią.

 Gdzieś musi być granica błędów
do popełnienia przez jedną osobę.